Άγονος καυγάς για τα απορρίμματα
Η αντιπαράθεση δύο δημοτικών παρατάξεων γύρω από το ποια λύση είναι καλύτερη για την διαχείριση των απορριμμάτων της Πάτρας, είναι ουσιαστικά οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η μεν πλευρά του νυν Δημάρχου υποστηρίζει την κατασκευή εργοστασίου επεξεργασίας 60.000 τόνων/έτος με κρατική χρηματοδότηση, η άλλη πλευρά του νυν Αντιπεριφερειάρχη εργοστάσιο επεξεργασίας 150.000 τόνων/έτος, για το οποίο μάλιστα είχε εξασφαλίσει και γενναία κρατική χρηματοδότηση. Αντιπαρερχόμαστε τα νούμερα που πετάγονται στον αέρα, γιατί απλά δεν είναι αυτό το θέμα του παρόντος σχολίου.
Το θέμα μας, ποια είναι τελικά η λύση του προβλήματος, δεν απαντιέται από κανέναν. Γιατί και στη μία και στην άλλη περίπτωση, αυτό που προκρίνεται είναι ένα μοντέλο συγκεντρωτικό, κοστοβόρο, αντιπαραγωγικό. Είναι προφανές ότι από τα σύμμεικτα απορρίμματα η ανάκτηση που μπορεί να υπάρξει είναι μηδαμινή. Άρα, το μεγαλύτερο μέρος τους θα πηγαίνει και πάλι για υγειονομική ταφή. Πόσο μπορεί να αντέξει ο ΧΥΤΥ (ΧΥΤΑ πιο σωστά…) του Φλόκα; Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια νέα Ξερόλακκα, λίγο πιο έξω από την Πάτρα;
Το ξαναλέμε κι επιμένουμε: Η κατασκευή εργοστασίου είναι το τελευταίο βήμα μιας σειράς ενεργειών που θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και καιρό: ενημέρωση του κόσμου για μείωση των παραγόμενων απορριμμάτων, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή, κομποστοποίηση, ανάπτυξη μιας κουλτούρας ενάντια στη σπατάλη και την υπερκατανάλωση. Εξάλλου, πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν επιθυμεί να ξαναχρηματοδοτήσει μονάδες διαχείρισης σύμμεικτων απορριμμάτων. Στο νέο ΕΣΠΑ, τα εργοστάσια του είδους θα πρέπει να τροφοδοτούνται από χωριστά ρεύματα αποβλήτων, ώστε να παράγουν περισσότερα και ποιοτικότερα υλικά.
Για την ταμπακιέρα λοιπόν, ουδέν. Γι’ αυτό εμείς πιστεύουμε ότι οι τοπικές κοινωνίες, σε επίπεδο συνοικίας, οικισμού, γειτονιάς, ακόμη και πολυκατοικίας, μαζί με τους τοπικούς συλλόγους, μπορούν ήδη από τώρα να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την μείωση των απορριμμάτων τους, την διαλογή στην πηγή των ανακυκλώσιμων, την επαναχρησιμοποίηση, ακόμη και την κομποστοποίηση, όπου αυτό είναι δυνατό. Ακόμα και συνεταιριστικές επιχειρήσεις ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης, οι οποίες θα συλλέγουν και θα εμπορεύονται τα ανακυκλώσιμα υλικά, δίνοντας παράλληλα δουλειά σε άνεργους συμπολίτες μας, μπορούν να πηγαίνουν παράλληλα με όποιες πρωτοβουλίες σε κεντρικό επίπεδο. Η λύση, είναι στα χέρια μας. Ας αφήσουμε τις λογικές της ανάθεσης στο παρελθόν.
Δημοτική Κίνηση «Κοινοτικόν»
